فرا رسیدن هفتم ذی الحجه، ایام شهادت پنجمین گل باغ نبوی (ع) تسلیت باد
امام باقر (ع) امام پنجم شیعیان در ۱ رجب سال ۵۷ قمری در مدینه متولد شدند. وی درحالی که خردسال بود در واقعه کربلا حضور داشت. در زمان هشام بن عبد الملک شهادت امام باقر (ع) رخ داده است. درباره دلیل و عامل شهادت آن حضرت نقل قول های متفاوتی وجو دارند برخی معتقد اند شهادت آن حضرت توسط هشام بن عبدالملک اتفاق افتاده است و برخی دیگر معتقد اند ابراهیم بن ولید عامل مسمومیت و شهادت امام باقر (ع) بوده است. در نهایت امام باقر (ع) در ۷ ذی الحجه سال ۱۱۴ هجری قمری به شهادت رسیده اند. وی در قبرستان بقیع ، کنار مرقد پدرش امام سجاد(ع) و عموی پدرش امام حسن(ع) دفن شد.
تنها نه در عزاى تو چشم بشر گریست آن دشمن سیاه دل بى حیاى تو
اى خفته همچو گنج، به ویرانه بقیع پر مى زند کبوتر دل، در هواى تو
در را به روى امت اسلام بسته اند آن گمرهان که بى خبرند از صفاى تو
میراث علمی
امام باقر (ع) با وجود دوران پرتلاطم سیاسی، توانست میراث دینی و علمی اهل بیت (ع) را با قدرت به نسلهای بعدی منتقل کند. ایشان در علوم قرآنی، حدیث، فقه، تفسیر و فلسفه دارای تبحر بودند و با بیانات و روایات خود، منبع اصلی بسیاری از معارف شیعی شدند. این امام همام نه تنها به عنوان یک رهبر دینی، بلکه به عنوان معلمی برجسته در تاریخ اسلام مورد تقدیر قرار گرفته است.
امام محمد باقر (ع) نمونهای از صبر، علم و تقوا بود و همچنان الهامبخش بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان است.
فرا رسیدن هفتم ذی الحجه، شهادت پنجمین گل باغ نبوی (ع) تسلیت باد